Fütüristik ve dışavurumcu unsurların bir sentezi olarak 1916'da ünlü düşünür ve şair Hugo Ball tarafından ‘Voltaire Cabaret’ adıyla Zürih'te ortaya çıkan Dadaizm, Avrupa'da I. Dünya Savaşı sürerken başlayan ve tüm Dünyayı etkisi altına alan sanatsal ve edebi bir hareketti. Savaş nedeniyle başta Fransa ve Almanya olmak üzere pek çok sanatçı, aydın ve yazar tarafsız bir ülke olan İsviçre'ye taşındı. Sanatçılar, aydınlar ve yazarlar, kaçtıkları için rahatlamak yerine modern topluma öfkelendiler. Böylece protestolarını sanatsal araçlarla göstermeye karar verdiler.

​

Dadaistler, Birinci Dünya Savaşı ile gördükleri yıkımın, toplumsal bir hastalığın tezahürü olduğuna inandılar. Bu yüzden geleneksel düşünceye isyan ederek şiddet, savaş ve milliyetçilikten hoşnutsuzluklarını ifade ettiler. Radikal solla siyasi yakınlıklarını sürdürerek varoluşlarının tüm yönlerine kuralsızlığı getirmeye çalıştılar. Nihilizmden zevk aldılar ve nihilizmi bir bütün olarak dünyaya açıkladılar.

​

Dadaizm Sanat Akımının Özellikleri

​

*Dadaizm, soyut sanatın temeli, performans sanatı için bir başlangıç noktası, pop art üzerinde bir etki, 1960'larda anarko-politik kullanımlar için kucaklanacak bir sanat karşıtı protesto ve Sürrealizmin temelini oluşturan bir harekettir.

​

*Dönemin geleneklerine karşı bir protesto olarak ortaya çıkmıştır. (Milliyetçiliğe, akılcılığa, materyalizme ve anlamsız savaşa karşı.)

​

*Hiciv ve ironi dolu ifade biçimleri içerir.

​

*Yaratıcı eylemin yaratılan üründen daha önemli olduğunu düşüncesi vardır.

​

*Hazır malzemeler, fotoğraf montajları, çok çeşitli malzemelerden bir araya getirilen sanat kolajları yeni sanat biçimlerini oluşturmuştur.

​

Dadaizm Sanat Akımının Temsilcileri

 

Hugo Ball, Marcel Duchamp, Emmy Hennings, Hans Arp, Raoul Hausmann, Hannah Höch, Johannes Baader, Tristan Tzara, Francis Picabia, Huelsenbeck, George Grosz, John Heartfield, Man Ray, Beatrice Wood, Kurt Schwitters, Hans Richter ve Max Ernst’tir.