Şekerin, yenilebilir sanat eserlerine dönüştüğü asırlık Japon sanatıdır.
Çin'de yaşamakta olan ve seyahatlerinden dönen zanaatkârların kendi ülkelerinde bu sanatı icra etmeye başlamalarının ardından, 8. yüzyılda Japonya'da(Kyoto'da) yaygınlaşarak Japonya'nın zengin kültürünün bir parçası haline gelmiştir.
Edo döneminde (1603-1868) bir sokak performansı biçimi olarak gelişmiştir. 1980'lere kadar Amezaiku sanatçılarının şeker parçalarını festivallerde ve sokak tezgahlarında üretip sattığını görmek yaygındı. O zamandan beri teknikleri nesilden nesile aktarılmıştır, ancak zamanla satışları düşerek uygulayıcılarının sayısı azalmıştır.
Sanatçı önce golf topu büyüklüğünde 80-90 derece ısıtılmış bir parça şeker alır, tekrar tekrar çekip bükerek içine hava verir, ardından şekeri şeffaflığını kaybedip beyazımsı hale gelene kadar yoğurur. Doğru parlaklığa ve yumuşaklığa ulaştığında, sanatçı bir çubuk yerleştirir, daha sonra istenen heykeli hızlı bir şekilde oluşturmak için şekeri nasıl kesecek, gerecek, bükecek, kırpıp ezeceklerine karar vermek için sezgi ve deneyimlerini kullanır. Bir sanatçı heykele renk katmak istediğinde kırmızı, mavi ve sarı gıda boyasını şekerle karıştırarak istediği rengi üretir. Şeker havaya maruz kaldığında hızla soğur ve sertleşir, bu nedenle amezaiku oluşturmak zamana karşı bir yarıştır.
Günümüzde yetenekli zanaatkârların elinden çıkan bu ürenler sergilenerek alıcılarına ulaşmaktadır.
#amezaiku #japon sanatı #şeker sanatı #yenilebilir sanat
留言